Langs het gordijn van de voordeur zag ik drie jongens de tuin inlopen. Ondanks hun vermomming als spook, piraat en Magere Hein herkende ik ze direct. Die dikke met dat maffe loopje zorgde ervoor dat ik wist wie het waren: die drie kut-jongens die mij al maanden aan het treiteren waren. Steentjes tegen het raam gooien of de post uit de brievenbus halen en in de tuin gooien of gewoon belletje trekken. Gek werd ik van ze. En slaan mag tegenwoordig niet meer. Misschien was vroeger toch alles beter.
Deze avond nam ik wraak, Halloween is perfect om jongetjes de stuipen op het lijf te jagen. Ik wilde ze zo bang maken dat ze nooit meer terug zouden durven te komen.
Ik nam de afstandsbediening in mijn linkerhand. Mijn rechterhand kon ik niet gebruiken omdat die zo geschminkt was zodat het leek of er twee vingers waren doorgeknipt. Compleet met druipend bloed.
Ik drukte op de eerste knop waardoor er een mysterieus geluid in de tuin klonk. Ik zag dat ze even inhielden en om zich heen keken.
Ze deden weer een stap en ik drukte op knop twee. Hierdoor kwam er links van hun een skelet uit de struiken met de knokige armen wijd omhoog. Daar schrokken ze van. Die dikke wilde nu al weg maar werd tegengehouden door zijn maten.
Ze waren eindelijk bij de voordeur. Ik drukte op knop drie. Daardoor hoorde zij achter zich een kat schreeuwen. Hun schrikreactie was onbetaalbaar.
Magere Hein drukte op de bel maar in plaats van rinkelen werd er een stroboscoop gestart om de bliksem na te bootsen en mijn 400Watt Magnat sub woofer gaf op vol vermogen een donderklap. Ik zag ze, tot mijn genoegen, ineen krimpen. Dat zal ze leren.
Ik deed de deur van het slot en liet die een beetje opengaan. Het rode licht dat ik in de gang had geïnstalleerd sijpelde langs de deur naar buiten. Met de zogenaamd verminkte hand hield ik een zak met snoepjes vast en stak die door de opening naar buiten. Die dikke zei iets onverstaanbaars en vluchtte weg. Magere Hein was het dapperst, hij griste snel een handvol snoepjes uit de zak en rende samen met het spook de tuin uit.
Het zoetste van mijn wraak moest nog komen. Dat zou gaan gebeuren wanneer ze mijn zelfgemaakte Madame Jeanette snoepjes eten. Jammer dat ik daar niet bij ben.